Οι πολιτιστικοί σύλλογοι και οι Μ.Κ.Ο.

Έχει χυθεί πολύ μελάνι τις τελευταίες μέρες, με αφορμή το θόρυβο που δημιουργήθηκε  για τις αμαρτωλές Μ.Κ.Ο. και τους αφανείς ή φανερούς πρωταγωνιστές τους. Ασφαλώς,  όλες οι οργανώσεις αυτού του είδους δεν είναι διεφθαρμένες. Υπάρχουν πολλά φωτεινά παραδείγματα, όπου αυτές παρέμειναν πιστές στον αγαθοεργό και αφιλοκερδή σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκαν. Στο κλίμα ισοπέδωσης πάντως που δημιουργήθηκε, «μαζί με τα ξερά κινδυνεύουν να καούν και τα χλωρά».

Αποτελεί κοινό μυστικό ότι, από τις χιλιάδες πολιτιστικούς συλλόγους που λειτούργησαν και λειτουργούν τις τελευταίες δεκαετίες στη Χώρα μας, αρκετοί  πορεύτηκαν στη λογική των ΜΚΟ. Προσπάθησαν κυρίως να αντλήσουν οικονομικούς πόρους από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, των οποίων οι εκπρόσωποι αποδείχτηκαν πάντα πρόθυμοι προς τούτο, αφού κέρδιζαν την αναγνώριση, τη συμπάθεια  των συμπολιτών τους και ενίοτε και την ψήφο τους. Τα χρήματα που «έβγαζαν» και «δώριζαν» εξάλλου δεν ήταν δικά τους αλλά των κορόϊδων! Κτίστηκαν με αυτό τον τρόπο αρκετές πολιτικές καριέρες, αφού δημιουργήθηκαν και τράφηκαν κομματικές και παραταξιακές πελατείες δια της πελατειακής σχέσης και νοοτροπίας. Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα σπαταλήθηκαν με αδιαφάνεια σε έργα όχι πάντα κοινωφελή ή αναπτυξιακά. Αρκούσε να  ικανοποιείται το μικροκομματικό ή τοπικιστικό συμφέρον και όλα τα υπόλοιπα «τσιμέντο να γίνουν!».
Σε τοπικό επίπεδο, είναι πασιφανής ο ανορθολογισμός και η ανοησία με την οποία διατέθηκαν από αυτούς που διαχειρίζονταν το δημόσιο χρήμα, αμέτρητοι πόροι για ενίσχυση συλλόγων έρημων και ακατοίκητων κατά κανόνα χωριών της ορεινής Ναυπακτίας, για κατασκευή και συντήρηση  εξωκκλησιών, για διάνοιξη ιδιωτικών δρόμων κ.λ.π., όταν την ίδια στιγμή στοιβάζουμε 250 μικρούς μαθητές του 3^ου Δημοτικού Σχολείου Ναυπάκτου σε αίθουσες διδασκαλίας - πατάρια πολυκατοικιών και λυόμενα «κονσερβοκούτια»!
Ωστόσο, μες την ομίχλη και την αλλοφροσύνη που επικρατεί αυτές τις μέρες της κρίσης, περνάνε απαρατήρητοι, χιλιάδες επίσης σύλλογοι και φυσικά πρόσωπα, που εργάστηκαν αφιλοκερδώς με πνεύμα εθελοντισμού όλα αυτά τα χρόνια και έχουν να επιδείξουν σημαντικό έργο.
Δυστυχώς (ή ευτυχώς;) ο πειρασμός του χρήματος πλέον εξέλιπε για τους πολιτιστικούς Συλλόγους! Τα μεγάλα έργα και τα μεγαλεπήβολα σχέδια θα αναγκαστούν να περιμένουν! Οι πολίτες δεν είναι σε θέση να εισφέρουν ούτε την πενιχρή ετήσια συνδρομή, ενώ οι δωρεές από Υπουργεία, Υπηρεσίες, Δήμους και άλλους φορείς στέρεψαν.
Τι θα πράξουμε λοιπόν; Θα καταργήσουμε τους πολιτιστικούς μας Συλλόγους;
Είμαστε εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι να πορευτούμε με γνώμονα τα καταστατικά τους, τα οποία ώ του θαύματος, δείτε τι προβλέπουν:
«Σκοπός του συλλόγου είναι η ανύψωση του πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου των μελών του και των κατοίκων του χωριού, η διαφύλαξη στοιχείων σχετικών με τα ήθη και τα έθιμα του χωριού, ο εξωραϊσμός αυτού, η προβολή των λαϊκών παραδόσεων της περιοχής, η προστασία του περιβάλλοντος, η καλλιέργεια του αθλητικού πνεύματος, καθώς επίσης και η προσπάθεια συμμετοχής στην επίλυση των προβλημάτων της περιοχής».
Σχεδόν όλα πραγματοποιούνται δίχως χρήματα! Με ομόνοια, κοινωφελή εργασία και διάθεση προσφοράς και αλληλεγγύης!

Δήμος Πράπας