Η «ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ» ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ

Σημείο  αναφοράς και ταυτότητα κάθε Χωριού, η πλατεία με τον υπεραιωνόβιο πλάτανο, τη θρυλική μουριά και την  ιστορική πηγή  με την πέτρινη βρύση.           

  Αυτές τις μέρες του Αυγούστου η ύπαιθρος σφύζει από ζωή. Οι κάτοικοι των πόλεων έχουν «μετακομίσει» αναζητώντας λίγη ηρεμία και δροσιά στην περιφέρεια και στα χωριά. Ο μόνιμος κάτοικος μα και ο επισκέπτης, έχει την ευκαιρία να πιεί τον καφέ του ή το αναψυκτικό του κάτω από τη σκιά που προσφέρει ο πλάτανος της πλατείας του χωριού ή  να κάνει ρομαντικούς περιπάτους στα καλντερίμια και στα γύρω μονοπάτια. Δεν λείπουν οι μικρές και μεγαλύτερες «εξερευνήσεις» στα κοντινά δάση, απολαμβάνοντας την υπέροχη φύση. Μολονότι ο υδράργυρος την ημέρα ανεβαίνει ψηλά και στις ορεινές ή ημιορεινές περιοχές, το βραδάκι το μακρυμάνικο ή το μπουφανάκι  είναι απαραίτητα! Αυτό είναι το κυριότερο συγκριτικό πλεονέκτημα- η προστιθέμενη αξία θα λέγαμε- της μόνιμης  ή έστω για τις ημέρες των διακοπών μόνο, διαβίωσης στην ύπαιθρο σε σχέση με τη διαμονή στα αστικά κέντρα. Ζέστη κάνει στη διάρκεια της ημέρας και στα Χωριά! Η διαμονή όμως είναι ευχάριστη, λόγω της βλάστησης και των πολλών φυτών. Το μικροκλίμα είναι ευνοϊκό και κάνει τη ζέστη ανεκτή και τη διαβίωση «ανθρώπινη». Ταυτόχρονα προσφέρουν τη «λυτρωτική» τους σκιά για πολλές γενιές στην πλατεία του Χωριού και στις αυλές των σπιτιών,  υπεραιωνόβιοι Πλάτανοι με κούφιο κορμό και θρυλικές Μουριές, σημεία αναφοράς χαραγμένα ανεξίτηλα στη μνήμη των ανθρώπων. Θαρρείς ότι ήταν και θα είναι εκεί για πάντα, αφού οι ανθρώπινες γενιές διαβαίνουν και φεύγουν, όμως η μακραίωνη ηλικία των φυτών αυτών υπερβαίνει κατά πολύ τα δεδομένα μιας ανθρώπινης ζωής. Ιστορικές πηγές με την πέτρινη βρύση τους προσφέρουν  το  ανεκτίμητο (κατάλληλο προς πόσιν εννοείται) νεράκι, δροσίζοντας τους ντόπιους κατοίκους και τους επισκέπτες.  Όσο για τη νύχτα επιστρατεύονται κουβέρτες και ό,τι άλλο βρεθεί για κλινοσκέπασμα, αφού η θερμοκρασία πέφτει κατακόρυφα. Δεν κυριαρχούν βλέπετε -όπως στο αστικό περιβάλλον των μεγαλουπόλεων- το μπετόν και η άσφαλτος,  υλικά τα οποία αποβάλλουν με πολύ πιο αργό ρυθμό τη θερμότητα που απορρόφησαν από τις καυτές ακτίνες του ήλιου, καθ’ όλη  τη διάρκεια της ημέρας.

 

Όπου τ’ αηδόνια δεν σ’ αφήνουν να κοιμηθείς…

 Όσο για το νανούρισμά σας μην ανησυχείτε! Θα το αναλάβουν ο αρσενικός  Κούκος και  ο Γκιώνης. Θα σας συντροφεύουν όλη τη νύχτα περιοδικά και ακούραστα με τα «δραματικά τους διαβήματα».  Έτσι μοιάζουν οι «απελπισμένες» κραυγές τους όταν καλούν κάθε νύχτα τα θηλυκά να ζευγαρώσουν. Αν από καμιά ρεματιά, κρυμμένο μέσα στις  βατουλιές ακούσετε και τις θεϊκές μελωδίες κανενός αηδονιού από τα λίγα που έχουν απομείνει, θα είστε ευλογημένοι!